Jak powstają ekstrakty z grzybów adaptogennych?

Proces powstawania ekstraktów z grzybów adaptogennych

Wybór odpowiednich gatunków grzybów adaptogennych:

Proces rozpoczyna się od starannego wyboru gatunków grzybów adaptogennych, takich jak Lion’s Mane (Hericium erinaceus), Reishi (Ganoderma lucidum), Cordyceps (Cordyceps sinensis), Shiitake (Lentinula edodes) czy Maitake (Grifola frondosa). Każdy z tych gatunków posiada unikalne związki bioaktywne, które wpływają na zdrowie i dobrze samopoczucie.

Reishi susz grzybowy

Hodowla grzybów w kontrolowanych warunkach:

Po wyborze odpowiednich gatunków, naukowcy przechodzą do hodowli grzybów w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Hodowla może obejmować różne substraty, takie jak drewno, zboża czy ekstrakty roślinne. Właściwe warunki klimatyczne, takie jak temperatura, wilgotność i oświetlenie, są precyzyjnie kontrolowane w celu zapewnienia optymalnego wzrostu i metabolizmu grzybów adaptogennych.

 

Cordyceps susz grzybowy

Ekstrakcja związków bioaktywnych:

Gdy grzyby adaptogenne osiągną odpowiedni stadium dojrzałości, przystępuje się do ekstrakcji związków bioaktywnych. Istnieje wiele metod ekstrakcji, takich jak ekstrakcja wodna, ekstrakcja alkoholowa, ekstrakcja eteryczna czy ekstrakcja dwufazowa. Wybór odpowiedniej metody ekstrakcji zależy od właściwości chemicznych i struktury związków, które mają zostać wydobyte.
 

Chaga susz grzybowy

Ekstrakcja wodna

Do ekstrakcji wodnej wykorzystuje się zazwyczaj gorącą wodę lub wodę destylowaną. Proces może być przeprowadzany w różnych układach, takich jak tradycyjne gotowanie, ekstrakcja w aparatach ekstrakcyjnych lub w reaktorach ciśnieniowych. Podczas ekstrakcji woda jest w kontakcie ze surowcem przez pewien czas, zwykle od kilku godzin do kilku dni.
 

Ekstrakcja wodna

Kontrola parametrów ekstrakcji:

Podczas ekstrakcji wodnej istotne jest kontrolowanie różnych parametrów, takich jak temperatura, czas ekstrakcji i stosunek wody do surowca. Temperatura ekstrakcji zwykle wynosi od 60 do 100 stopni Celsjusza, ale może się różnić w zależności od gatunku grzyba i zamierzonego efektu. Czas ekstrakcji również ma znaczenie i może być dostosowany do konkretnej procedury ekstrakcji. Stosunek wody do surowca określa, jak dużo wody jest używane w stosunku do ilości surowca, co wpływa na stężenie ostatecznego ekstraktu. Po zakończeniu ekstrakcji, uzyskany roztwór ekstraktowy jest odwirowywany w celu oddzielenia stałych resztek grzybów od płynnego ekstraktu. Następnie roztwór jest filtrowany, aby usunąć wszelkie nierozpuszczalne cząstki i zanieczyszczenia.
 

Ekstrakcja grzybów adaptogennych

Suszenie może się odbywać na kilka różnych sposobów:

• Zamrażanie: Metoda zamrażania polega na wystawieniu ekstraktu na niską temperaturę, co powoduje przemianę wodnego stanu ekstraktu w lód. Następnie lód poddawany jest procesowi sublimacji, w wyniku czego woda w postaci lodu przechodzi bezpośrednio w stan gazowy, pozostawiając suszony ekstrakt. Ta metoda jest szczególnie przydatna do zachowania pełnej aktywności bioaktywnych składników.
• Liofilizacja: Liofilizacja, zwana także suszeniem sublimacyjnym, to proces, w którym zamrażanie i odparowywanie wody są łączone. Ekstrakt jest zamrażany, a następnie umieszczany w komorze liofilizacyjnej, gdzie pod wpływem niskiego ciśnienia i podgrzewania następuje sublimacja zamrożonej wody. Proces ten prowadzi do uzyskania suchego i porowatego produktu o dłuższej trwałości.

Koncentracja ekstraktu:

W celu uzyskania bardziej skoncentrowanego ekstraktu, można poddać go procesowi koncentracji. Najczęściej stosowaną metodą jest odparowanie wody w celu zmniejszenia objętości roztworu ekstraktowego.
 

Ekstrakt płynny

Ekstrakcja alkoholowa:

Ekstrakcja alkoholowa polega na ekstrakcji związków bioaktywnych z grzybów za pomocą odpowiednio dobranego alkoholu, takiego jak etanol lub metanol. Proces ten jest często wykorzystywany ze względu na zdolność alkoholu do wydobywania szerokiego spektrum substancji aktywnych. Grzyby adaptogenne są macerowane w alkoholu przez pewien czas, a następnie otrzymany roztwór jest poddawany filtracji i odparowaniu, aby uzyskać ekstrakt o wyższej koncentracji.

Ekstrakcja eteryczna:

Ekstrakcja eteryczna polega na wydobywaniu związków bioaktywnych przy użyciu rozpuszczalników organicznych, takich jak etery lub rozpuszczalniki lotne. Metoda ta jest szczególnie skuteczna w przypadku ekstrakcji związków lotnych, które mogą być trudne do wyodrębnienia za pomocą innych metod. Ekstrakcja eteryczna może być przeprowadzana przy zastosowaniu różnych technik, takich jak destylacja, ekstrakcja na gorąco lub ekstrakcja przy zastosowaniu ultradźwięków.

Ekstrakcja dwufazowa:

Metoda ekstrakcji dwufazowej, znana również jako ekstrakcja ciecz-ciecz, wykorzystuje dwie nierozpuszczalne w sobie fazy cieczy do wydzielania związków bioaktywnych z grzybów. Zwykle jedną z faz jest woda, a drugą rozpuszczalnik organiczny, na przykład etanol lub heksan. Grzyby adaptogenne są ekstrahowane poprzez kontakt z obiema fazami cieczy, a następnie otrzymane rozwiązanie jest rozdzielane i poddawane procesom filtracji i odparowania.
 

Suszenie ekstraktu

Suszenie ekstraktu:

Po usunięciu nadmiaru alkoholu, ekstrakt jest suszony, aby uzyskać trwałą postać, zwykle w postaci proszku. W opisanym procesie suszenia, ekstrakt jest suszony przez rozpylanie (spray drying). Proces ten polega na wprowadzeniu ekstraktu w postaci cieczy do specjalnej komory, gdzie jest rozpylany na małe kropelki. Następnie kropelki są poddawane wysokiej temperaturze na wlocie (170 ℃) i niższej temperaturze na wylocie (70 ℃), co powoduje szybkie odparowanie rozpuszczalnika (alkoholu), pozostawiając suchy proszek ekstraktu.
 

Suchy ekstrakt

Ostatnim etapem procesu jest suszenie ekstraktu, aby uzyskać trwałą postać, taką jak proszek lub płynny ekstrakt. Dodatkowo, w celu zapewnienia spójności i jakości, ekstrakty z grzybów adaptogennych są często poddawane procesom standaryzacji.

Ocena i standaryzacja ekstraktów:

Po przeprowadzeniu procesu ekstrakcji, otrzymane ekstrakty są oceniane pod kątem jakości i zawartości związków bioaktywnych. W celu standaryzacji ekstraktów, określa się parametry jakościowe, takie jak zawartość konkretnych związków chemicznych lub aktywności biologiczne. Metody analityczne, takie jak chromatografia cieczowa wysokosprawna (HPLC) czy spektroskopia masowa, są często stosowane do identyfikacji i ilościowej analizy skład u ekstraktów. Standaryzacja pozwala na utrzymanie jednolitej jakości i skuteczności ekstraktów grzybów adaptogennych, co jest istotne w kontekście ich zastosowania w suplementach diety i preparatach leczniczych.
 

Standaryzacja ekstraktu

Przetwarzanie i formułowanie ekstraktów:

Po ocenie i standaryzacji, otrzymane ekstrakty grzybów adaptogennych przechodzą przez proces przetwarzania i formułowania, aby można je było wykorzystać w różnych produktach. Przetwarzanie może obejmować suszenie, mielenie, koncentrację lub inne techniki mające na celu utrzymanie trwałości i stabilności ekstraktów. Następnie ekstrakty są formułowane w odpowiednie formy, takie jak kapsułki, tabletki, płyny lub proszki, aby umożliwić łatwe i wygodne spożycie.

Przechowywanie:

Ekstrakty z grzybów adaptogennych powinny być przechowywane w suchym i chłodnym miejscu, aby zapobiec degradacji i utracie aktywności składników. Wilgoć może wpływać negatywnie na trwałość ekstraktu, dlatego warto zabezpieczyć go przed działaniem wilgoci.

Odpowiednie opakowanie:

Ekstrakty z grzybów adaptogennych powinny być pakowane w szczelne i nieprzezroczyste opakowania, aby chronić je przed światłem, utlenianiem i innymi czynnikami zewnętrznymi, które mogą wpływać na trwałość i jakość ekstraktu. Proces powstawania ekstraktów z grzybów adaptogennych obejmuje staranny wybór gatunków grzybów, hodowlę w kontrolowanych warunkach, ekstrakcję związków bioaktywnych, analizę i standaryzację ekstraktów, a następnie formulację i produkcję suplementów. Ten proces ma na celu zapewnienie optymalnej skuteczności i jakości ekstraktów, które wykorzystywane są w celach zdrowotnych. Badania naukowe w tej dziedzinie są stale prowadzone, aby lepiej zrozumieć mechanizmy działania grzybów adaptogennych i wykorzystać ich potencjał w dziedzinie medycyny i suplementacji.
 

Neurigo suplement na bazie mieszanki ekstraktów

Oto kilka źródeł, które mogą dostarczyć więcej informacji na temat procesu powstawania ekstraktów z grzybów adaptogennych:

1. Bisen, P. S., Baghel, R. K., & Sanodiya, B. S. (2010). Medicinal mushrooms: a new source of therapeutic compounds for future. Biotechnology Letters, 32(3), 483-495.
2. Chamyuang, S., & Phupong, W. (2017). Chemical composition and biological activities of extracts from medicinal mushrooms: A review. Pharmaceutical Biology, 55(1), 758-767.
3. Khan, M. A., Tania, M., Liu, R., & Rahman, M. M. (2013). Hericium erinaceus: An edible mushroom with medicinal values. Journal of Complementary and Integrative Medicine, 10(1), 253-258.
4. Panossian, A., & Wikman, G. (2010). Effects of adaptogens on the central nervous system and the molecular mechanisms associated with their stress-protective activity. Pharmaceuticals, 3(1), 188-224.
5. Patel, S. (2017). Cordyceps—A gift of Himalayan medicine to the world. International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, 9(10), 1-6.
6. Paterson, R. R. (2018). Cordyceps: A traditional Chinese medicine and another fungal therapeutic biofactory? Phytochemistry Reviews, 17(2), 303-316.
7. Wachtel-Galor, S., Yuen, J., Buswell, J. A., & Benzie, I. F. (2011). Ganoderma lucidum (Lingzhi or Reishi): A Medicinal Mushroom. In Herbal Medicine: Biomolecular and Clinical Aspects (2nd ed.).
8. Wang, D., & Li, S. (2018). Extraction of bioactive compounds from Ganoderma lucidum and their health benefits. Food Science and Human Wellness, 7(3), 173-183